Rozdział I

Anneliese

pamiętam, Dunst, pamiętam doskonaleee! (ograniczyłam masło, ale i tak zapominam kupić 1/4 zakupów w spożywczym xD)

ja idę czytać, zaraz wracam!

Dobra, nikt nie napisał nic po mnie, więc muszę dopisać do tego samego postu, a więc!
Tak w ogóle, to jeszcze napomknę o tym, że ja też jestem blondynką (ale ciemną) i też mam szaro-niebieskie oczy!! I teoretycznie też jestem niższa o głowę od Toma, a w praktyce sprawdzę w marcu :D
Ale co do opowiadania!
Co z tego, że wypisuje się z religii, ta Twoja tematyka mnie chwyciła i polubiłam ją! Na początku, jak ona zstąpiła na ziemię i przygnietli ją do barierek (swoją drogą fajnie tak, od razu przy barierkach ją posadzono), myślałam, że jest w Hiszpanii na tym święcie, gdzie ucieka się przed bykami, a tutaj koncert. :D Miła niespodzianka. I w ogóle, och, jak on z nią rozmawiał i przystanął przy niej! Przecież jakbym ja była na jej miejscu, to ja bym tam chyba oszalała albo bym nic z siebie nie wydusiła, bo bym była tak zaszokowana xD
To dopiero pierwszy rozdział, a ja już Ci oznajmiam, że czekam niecierpliwie na drugi i trzeci, i piąty, i sześćdziesiąty!

Dunst

Jak się wypisujesz z religii, to może zainteresuje Cię w przyszłości motyw samej zbrodni, która jest w tytule opowiadania. xD No a co do zachowania - pewnie dużo osób po prostu by wmurowało, ale cóż... ona jest w końcu Aniołem, czyż nie? ^^

A co do tych odcinków. Sześćdziesiąty, kobieto?! Nie przeceniasz mnie odrobinę? xD

Dark Queen

A widzisz, ale jak będziesz częściej pisać, to się wytrenuję! Very Happy

Mania

ej, zapomniałam skomentować -.-
no to ten...z pierwszej części wnioskuję
że to jest opowiadanie z moich ulubionych gatunków
gatunek 'lekko odjechany' Smile

pisałaś może to gdzieś na blogu?
bo czytając miałam wrażenie deja vu
ale może to przypadek

korci mnie żeby się dowiedzieć kim dokładnie jest ta istota ^^

Dunst

Gdzieś tam na blogu na Onecie pojawiły się prawa Drabiny i ten właśnie pierwszy odcinek, więc... jakimś cudem mogłaś na niego trafić, chociaż to raczej mało prawdopodobne. ^^

Mania

czyli pewnie typowe deja vu nie mające pokrycia z rzeczywistością Wink

co nie zmienia faktu że postaram się nie zapomnieć o tym opowiadaniu

Dunst

Tak, być może deja vu. Zdarza się w końcu, prawda? Wink

A Ty Dark trenuj się, trenuj. To cenna umiejętność. Wspomaga lanie wody przy odpowiedzi, wiem coś o tym. xD

Anneliese

wieeeeesz, przeceniałabym Cię, gdybym napisała, że czekam na 10 000 odcinek :DDD
Sześćdziesiąt spokojnie dasz radęęę :D

a ile planujesz tak w ogóle?

Dunst

Szczerze, to nie planuję. Będę sobie spokojnie pisać i ile wyjdzie, tyle wyjdzie. =)

Tom'sGirl

to było niesamowicie wciągające, niesamowicie! aż mi zabrakło słów.
takie opowiadania chciałabym czytać codziennie.

Dunst

Cieszę się, że się podobało. ;)

anarchistyczna

Nareszcie się kopłam należycie w moje małozgrabne cztery litery, ażeby się tutaj łaskawie przyciągnąć, powiedzieć, co powiedzieć bym chciała i sobie pójść na poszukiwania weny. Dziękować oczywiście przyokazyjnie wszystkim nienazwanym bóstwom, jako, że odebrali mi komentarzową wenę, nim zdołała wprowadzić w czyn szatańską wizję rozbierania na czynniki pierwsze każdego przecinka, analizowania spacji, doszukiwania się miliardów wydumanych wartstw w czymś, co z natury jest proste. Amen. C:
Aniołeeeek! [wyrwało mi się tak przypadkiem całkowicie, seriously] Ona jest aniołkiem, jak milusio, fajnusio, coolaście chciałoby się rzec, a tu nagle wyskakuje mi tu jak talib z bombą pod pachą i bum! kurna, Tomasz prawdopodobnie będzie martwy, a jako, że nie dżizas, to szanse na zmartwychstanie nikłe. [a jak Te. zemrze to się chyba potnę papierem!]
Inteligencja i powaga całej sytuacji się bezczelnie poszły kochać zapewne jeszcze zanim zaczęłam ten głupawy monolog, ale ciiicho. Walczę o tolerancję dla rasowych idiotów, to szczytny cel jest.

Dobra, whatever, bo już przyzwyczajona jestem do zbaczania z tematu. To się powinno leczyć, a nóż, widelec, łyżka to się drogą kropelkową może przenosić.
A Kałlic to mnie rozczulił tym, że sobie wyobrażał, jaką będzie miał żonę. Jak na mój nieszczególnie skromny gust to faceci nawet wtedy, kiedy trzeba specjalnie się podobnymi sprawami nie przejmują.
Ach, styl, właśnie, już przeczuwałam moją wyczuloną intuicją, że zapomniałam niemal o czymś dość ważnym. Się podoba, gdyż prosty. Jak na kogoś, kto w pisaniu wybitnie prefieren komplikacje, to szczerze jestem skłonna doceniać taką sympatyczną prostotę, no. Very Happy

Domagam się zaspokojenia mojego głodu dotyczącego tego opowiadania w tempie jak najbardziej błyskawicznym, psze paniii! (;

PeeS. Twój obecny avatar jest "aaaaach" na przemian z głośnym "mwahahahahahaha"! On ma tu taką niewiarygodną minę, że aż nie wierzyć to mi się nie chce, że to zdjęcie. Skąd Ty to cudeńko wytrzasnęłaś?